umdemi gölgeleyen gölgeler, neden kaçtınız? söyleyin endişelerim ne için uykumu açtınız? kaygı bozukluğu diyorlar buna, kimisi anksiyete ne isabetli bir kavram, bakın bendeki acziyete ne bileyim, zira kaygılarım bozuk olsa gerek, çünkü ben ilke ve inançlarıyla çatışan fiillerin sahibiyim çünkü ben misakımın yükünü omuzlayamamış biriyim çünkü ben kendimden korkarım çünkü ben korkaktan da korkağım çünkü ben, "ben, ben" diye diye "ben"i vird-i zeban edinmişim kendime çünkü ben aczımı ve fakrımı idrak edemiyorum çünkü ben, "ben" demekten vazgeçemiyorum çünkü ben, kendimi kendimden esirgeyemiyorum çünkü ben kendimdeki sırrı bilmekten kaçıyorum çünkü ben, sırrı çözülünce kainatı kuşatacak bir cevherim çünkü ben merdüm-i dide-i ekvan olan ademim zira ben kilidi olduğu kadar anahtarıyım bu alemin bunlara ermiş olmanın vermiş olduğu bir huzursuzluktur, bendeki... uykumu kaçıran işte budur ufkumu karartan işte budur işte benim kaygılarımı bozan tam da budur işte budur uyutmayan, dilimden düşmeyesice "ben"i işte budur geceleri uykusuz bırakan beni, işte budur "ben" yapan beni...