taraçalarda içtiğim acı su
döktü içimdeki kurtları
kurtuldum artık
habis ruhlardan da
yalnız kalbimde izi kaldı
geçmiş günahlarımın
alın yazısı değil bu
bilakis kul yazısı
kara lekesi hatıraların.
mütemadi hataların
kondurduğu kalbime
katrandan yoğun
ziftten kara
japonların imrendiği bir tutkal.
silinmez kolayca
tiner kalır çaresiz
Sir Marshall'ın boyaları
vernik kaldı yanında
bu akmaz çıkmaz izin
aklanmaz ve silinmezin karşısında
yalnız Rahman'a ilticada var bir umut
bir umut silinir bakarsın bu leke
kabul olursa tövben.
bağışlanan sen
ki bekle sadrın
yarılsın manen
sonra cennet dağlarından
kopan bembeyaz kardan
hasıl olan kar suyu
aktı mı sadra
gönlü paklar
geçer geçmişin izleri
kalmaz maziden haber
azade olur kul
bıraktığı kötü âsardan